Cobi van Baars werkt in reeksen die gebaseerd zijn op gedichten en oude verhalen.

De Via Dolorosa (2010) bestaat uit veertien staties. De staties verhalen over het menselijk lijden dat van alle tijden is. Het lijden wordt verbeeld door handen.

De reeks Orewoet (2011) is gebaseerd op gedichten van de dertiende-eeuwse mystica Hadewijch. Binnen deze reeks belichamen de handen al biddend en biedend de ‘orewoet’, het hartstochtelijke verlangen naar minne.

In ei en oer (2012), een serie schilderijen over scheppen, zocht de schilder aan de hand van gedichten van Lucebert naar de bron van haar eigen kunstenaarschap. Het resulteerde in schilderijen vol licht en overgave.

In stilte (2013), een reeks abstracte werken, bestaat uit doeken die bovenstaande thema’s op abstracte wijze verbeelden.

Handdoeken en Hoofdwerken ten slotte zijn verzamelingen kleine reeksen rondom handen en koppen.